Chris Verhoef Wild & Gevogelte

Chris Verhoef Wild & Gevogelte
Albert Cuypstraat Markt

Telegraaf collum

terug naar de hoofdpagina

MADAMSTERDAM

Door Kirsten Coenradie

Markt

“Hé meissie, staan ik ook op je lijssie?” lacht de koopman achter de sieraden naar de dame die ingespannen naar haar boodschappenbriefje tuurt.
De Albert Cuypmarkt, op de bekendste markt van Nederland wordt niet alleen groente, fruit, bloemen en vis verkocht maar ook een hartelijk woord.
Niet voor niets werd de Cuyp genomineerd voor de Welcome Publieks Award 2008 die de gastvrijheid in Amsterdam wil bevorderen.
Je komt er de wereld van waren tegen.
Van drakenvruchten uit Vietnam en kouseband uit Suriname tot kleurige sjaals uit India, van Franse kaas en stoelen met koeienvel tot Noord-Afrikaanse feestkleding.
Maar je wandelt ook van geur naar geur.
Die van net gebakken stroopwafels, frites met, een harinkje en vers geperste sinaasappelsap.
Op de hoek van de Eerste Sweelinckstraat staat het standbeeld van André Hazes.
Niet zo heel groot, maar dat was de koning van het levenslied zelf ook niet.
Vlak naast hem zijn artikelen van de Emailkeizer uitgestald. Een vorstelijk onderonsje.

We laten ons door de heerlijke geur van gegrilde kip lokken naar wildspecialist en poelier Chris Verhoef.
Als acht jarig ventje stond hij al in de kraam van zijn vader, hij viert binnenkort zijn vijftigjarig marktjubileum.
Zijn vrouw Marijke Broekmeijer, helderblauwe ogen en rossige krullen, helpt al vijfentwintig jaar mee.
Ze is trots op haar uitstalling met fazant, ree, hert, wild zwijn, gans en haas.
“Mooi hé? Geen kleurstoffen en geen gerommel met voedsel.”
Klanten komen van Groningen tot België voor haar wild en voor haar recepten.
“Je ontmoet hier de leukste mensen, de hele wereld komt aan je voorbij.
We horen hier heel veel blijdschap en heel veel verdriet.
Mijn opleiding tot maatschappelijk werkster kan ik hier goed gebruiken.
Koud? Nou vooruit, u mag een keer kijken.” Ze tilt haar jas en trui op en laat gierend van het lachen haar lichtblauwe thermisch ondergoed zien.
“We werken hier met veel plezier van zeven uur ´s morgens tot zeven uur ´s avonds.
En Chris en ik zijn ´s nachts natuurlijk ook bij elkaar. In bed praten we nog over herten en zwijnen.”
Collega Piet: “ Een ander praat over koetjes en kalfjes.”

uit de Telegraaf van Woensdag 5 November 2008